બહાનાં
ચરણે બે પ્રવાસી અને માર્ગ ધુમ્મ્સ
તને યાદ કરવા જડે છે બહાનાં,
વહી જાય છે, રોજ પાણી શિખરથી
છતાં પથ્થરો ઉંચકું છું હવા નાં ,
ટપકતું થયું મૌનવેગી પ્રવાહી
કરો કોઇ ઉપચાર આ શુન્યતા નાં.
થીજેલા સમયનું નગર શોધવું છે
મને જીવવા ઠીક જડતાં બહાનાં
-ચિનુ મોદી
Monday, December 22, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment