મલકાઉં છું
વ્યથૅતામાં હું હવે અટવાઉં છું,
ખુદ રચીને ભીંત ખુદ અથડાઉં છું.
મુલ્ય સહુ વેચી દીઘાં ફોગશ્ હવે,
બાકી રહ્યું ના કાંઇ ખુદ વેચાઉં છું.
મેં ખરેખર હામ રાખી એટલે,
વિષ જીવનનું હવે પી જાઉં છું.
કંઇક લોકોને ભરાવ્યા ભેખડે,
ને કિનારે રહી ઊભો મલકાઉં છું.
એક નાનું બુંદ ઉમેર્યુ અને
ગવૅ થી સાગર સમક્ષ છલકાંઉ છું.
વ્યસ્ત આખી જિંદગી હું તો રહ્યો,
ને હવે આરામ થી અકળાઉં છું.
-અશોક જાની "આનંદ"- આસોપાલવ
Saturday, December 13, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment